Posocznica krwiotoczna u królików

      Posocznica krwiotoczna u królików występuje przez zarazki należące do grupy drobnoustrojów zwanych pasterelami. Naukowcy stwierdzili, że nawet u zdrowych królików pasterele znajdują się w gardle, krtani oraz tchawicy. Sprawia to, że posocznica krwiotoczna królików może zawsze wystąpić w wypadku obniżenia lub zupełnego załamania się odporności zwierzęcia przeciw tej chorobie. Zmniejszenie odporności przeciw zakażeniu jest zazwyczaj wynikiem osłabienia organizmu królika przez jakąś inną chorobę lub przez złe warunki chowu. Występowaniu posocznicy sprzyja również złe żywienie, przeziębienie oraz zarobaczenie zwierzęcia.

      Posocznica królików może mieć przebieg bardzo ostry, podostry oraz przewlekły. Gdy wystąpi ostra choroba króliki tracą apetyt i równocześnie znacznie podnosi się im temperatura ciała 40 -41 °C. Chore króliki bywają wtedy bardzo osowiałe siedzą nieruchomo w głębi klatki. W chorych zwierząt można stwierdzić wyciek ropny z nosa oraz biegunkę. Stopniowo zwiększające się osłabienie doprowadza po kilku dniach do śmierci królika. Czasami postać ostra choroby - posocznicy przebiega błyskawicznie, tak ze wieczorem jeszcze zdrowo wyglądające króliki rano mogą być już nie żywe.

      Posocznica krwiotoczna w postaci podostrej przebiega jako odoskrzelowe zapalenie płuc, któremu to bardzo często towarzyszy zapalenie opłucnej. Postać tę charakteryzuje kaszel. Temperatura ciała jest silnie podwyższona. Chore króliki tracą apetyt, mają biegunkę oraz nieżyt błony śluzowej nosa, utożsamiane powszechnie z katarem. Podostra postać posocznicy często przechodzi w postać przewlekłą.


      Bardzo często przewlekła postać posocznicy znana jest wśród hodowców jako zakaźny nieżyt nosa. Jej cechami charakterystycznymi jest wyciek z nosa początkowo śluzowy, przechodzący później w śluzowo - ropny, a w końcu w obfity ropny. Króliki wycierają sobie zatkany nos nieudolnie łapkami. Dlatego też na wewnętrznej powierzchni łapek często można zauważyć, że sierść w tym miejscu jest sklejona ropną wydzieliną z nosa. Przy bardzo częstym wycieraniu łapkami nosa nieraz następuje podrażnienie skóry,
przy czym w miejscach stale powalanych ropą wywiązuje sią tan zapalny.

      Bardzo często w podobny sposób może zostać wywołane ropne zapalenie spojówek oraz rogówki oka. Do nieżytu nosa może przyłączyć się odoskrzelowe zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, a niekiedy nawet zapalenie ucha środkowego oraz mózgu, które to prowadzą do bardzo szybkiej śmierci zwierząt. Przy tego rodzaju posocznicy tworzą się czasami rozsiane ropnie, np. w wątrobie, śledzionie oraz nerkach, a także ropnie podskórne w różnych częściach ciała. Króliki chore na posocznicę krwiotoczną giną najczęściej po upływie 3-6 dni. W wyjątkowych przypadkach królik może przeżyć do 2 tygodni.


      Rozpoznanie posocznicy jest na ogół łatwe, ze względu na charakterystyczne objawy zakaźnego nieżytu błony śluzowej nosa (katar zakaźny) oraz odoskrzelowego zapalenia płuc. Po otwarciu klatki piersiowej i jamy brzusznej padłego królika na posocznicę stwierdza się ciemnoczerwone plamy (ogniska zapalne) w płucach, a przy postaci ostrej liczne drobne punkcikowate krwawe wybroczyny (wylewy krwi) w błonie śluzowej tchawicy, jelit i na płucach.

      Aby mieć pewność w 100%, że nasz królik był chory na posocznicę należy jego zwłoki wysłać na badanie bakteriologiczne do Wojewódzkiego Zakładu Higieny Weterynaryjnej (WZHW). W tym celu należy padłego królika dokładnie i bardzo szczelnie zapakować w papier pergaminowy i tekturowe pudełko. O sposobie wysyłki oraz adresie WZHW najlepiej poinformuje lecznica zwierząt. W WZHW specjalistyczne badanie bakteriologiczne pozwala na wykrycie i rozpoznanie drobnoustrojów wywołujących chorobę.


      Posocznica królików jest bardzo niebezpieczną chorobą, przyczynia się do ponoszenia przez hodowców dużych strat, dlatego chore króliki należy niestety wybijać. Wyłącznie osobniki które cierpią na przewlekłą postać posocznicy można próbować leczyć. Leczenie może być prowadzone wyłącznie przez lekarza weterynarii.




      Po usunięciu chorych królików z hodowli klatki w których one przebywały należy dokładnie odkażać, poprzez wyparzenie wrzątkiem lub szorujemy 3% roztworem wodnym lizolu.
Jak przy każdej chorobie zakaźnej, tak tym bardziej przy posocznicy całe pomieszczenie, w którym stały klatki z chorymi królikami należy po usunięciu chorych sztuk dokładnie oczyścić i odkazić.

      Zdrowe króliki chronimy od choroby na posocznice przede wszystkim karmiąc je dobrze i chroniąc przed przeziębieniem. Zasad zapobiegania tej choroby należy bardzo starannie przestrzegać, w szczególności podczas jesiennych miesięcy, kiedy nasilenie choroby jest największe. Nowo nabyte króliki należy poddać 20- dniowej kwarantannie, zanim przeniesiemy je do ogólnego stada.