Tularemia u królików

      Tularemia jest chorobą królików, wywoływaną przez pałeczkę tularemii. Króliki zarażają się tą chorobą od dzikich gryzoni lub za pośrednictwem karmy bądź wody zanieczyszczonej przez zwierzęta padłe na tularemię. Tularemię mogą przenosić także pasożyty, które odżywiają się krwią, np. kleszcze, pchły, wszy itp. Tularemią mogą zarazić się także ludzie. U chorych królików na tularemię tworzą się pod skórą ropnie o rożnej wielkości, występuje także u królików nieżyt nosa, znacząco powiększają się węzły chłonne.
Tularemia u królików zazwyczaj kończy się niestety śmiercią zwierzęcia.

      W wielu państwach tularemia ogarnia okresowo większe obszary, powodując chorobę prawie całego żyjącego na tych terenach pogłowia królików. O częstym występowaniu tularemii donoszono z Ameryki Północnej, a w Europie zjawiska te miały miejsce w Szwecji oraz w Norwegii. W Polsce przypadki masowego występowania tularemii odnotowano wyłącznie na terenach Mazurskich.

      Po rozkrojeniu zwłok padłych królików na chorobę tularemii, stwierdza się czerwone i wilgotne plamy, znajdujące się w tkance podskórnej (pod skorą). W wątrobie, śledzionie oraz w nerkach, można zauważyć małe (wielkości lepka szpilki), szarożółte plamki.

      Niestety nie są znane skuteczne metody leczenia królików na tularemię. Można jedynie zapobiegać tej chorobie, niż ją leczyć. W hodowli królików, bardzo ważne jest niszczenie pasożytów zewnętrznych, które odżywiają się krwią (kleszcze, pchły, wszy). Hodowca powinien zbadać, czy w paszy (słoma, siano) bądź w ściółce królików nie ma chorych lub martwych dzikich gryzoni oraz ich odchodów. Bardzo ważne jest aby w hodowli królików, zwalczyć wszystkimi możliwymi sposobami myszy oraz szczury.

      Króliki chore na tularemię należy wybijać, a ich zwłoki niszczyć wraz ze skórkami (można je oblewać roztworem świeżo gaszonego wapna, a następnie trzeba zakopać w ziemi lub polać naftą i spalić). Wszystkie pomieszczenia, w których przebywały chore króliki, trzeba bardzo dokładnie oczyścić, a następnie odkazić . Po wykonaniu tych czynności pomieszczenia te, trzeba odkazić roztworem chlorku wapnia (1 część wapnia na 3 części wody). Sztuki królików, które podejrzewamy o chorobę, należy bezwzględnie oddzielić od pozostałych i poddać je 20 dniowej kwarantannie, zaś klatki królików, w których do tego czasu przebywały, należy odkazić.