Skup skórek króliczych

      Skup skórek króliczych mogą prowadzić wyłącznie do tego upoważnione instytucje państwowe oraz ich współdziałacze. Hodowca królików ma jednak prawo, dać do wyprawy oraz użyć na własne potrzeby, w ramach samozaopatrzenia się, pewną ilość futerek uzyskanych z królików własnych. Instytucje zakupują skórki królicze według ustalonej klasyfikacji oraz po stałych cenach. Państwowe oraz spółdzielcze instytucje, prowadzące skup skórek króliczych, wysyłają również swoich agentów terenowych, którzy docierają wprost do producenta. Skórki zimowe na futerka (możliwie największe, cienkie i o gęstym poroście), są najwyżej cenione przy skupie. Futerko ich musi być zupełnie wyrośnięte, bez żadnych śladów linienia. W związku z tym jest wymagane aby ich mizdra była bez żadnych plam, jednolicie biała. Skórki takie, zazwyczaj uzyskiwane od samic, muszą ważyć ponad 280g każda. Stanowią one klasę wyborowej jakości, tzw. ekstra.

Do pierwszej klasy zalicza się skórki tej samej jakości, co skórki ekstra klasy, lecz nieco mniejsze, o ciężarze od 200g do 280g.

Do drugiej klasy zaliczane są skupy skórek zimowych z dobrym, gęstym włosem, bez jakichkolwiek ciemnych plam na mizdrze, które ważą od 160g do 200g, jak również skórki duże jesienne z niewielkimi tylko plamami, występującymi na mizdrze wskutek linienia na podgardlu, na ogonie lub na biodrach, ważące więcej niż 200g każda.

Do trzeciej klasy zalicza się małe skórki królicze zimowe z dobrym, gęstym włosem, o pełnym podszyciu i z białą mizdrą, ważące od 130g do 160g, oraz skórki uzyskane z uboju jesiennego, a zatem z plamami na mizdrze, o ciężarze od 160g do 200g.

Do czwartej klasy zalicza się skórki zimowe bardzo małe, ważące od 100g do 130g, które są gęste, o białej mizdrze, z dobrym owłosieniem, tak strony grzbietowej jak brzucha, nadające się do zestawienia błamów na podszewki do pelis.

Do piątej klasy zaliczane są wszystkie skórki królicze , które nadają się na futra, czyli te które nie weszły do żadnej z poprzednio wymienionych klas, są to między innymi skórki jesienne oraz wczesnowiosenne, z plamami na mizdrze (dowodzącymi, iż linienie jeszcze nie ukończyło się lub właśnie się zaczyna), ze średnią okrywą włosów, jednak bez oznak wychodzenia ani spilśnienia sierści, dobrze zakonserwowane.

      Skórki królicze waży się dobrze, gdy są odpowiednio i prawidłowo osuszone, bez kończyn tylnych. Skórki o rzadkim i słabym włosie zalicza się do klasy niższej niż wynika to z ich ciężaru. Niewielkie wady powstałe w wyniku złego obciągnięcia bądź wadliwego przechowywania skórek, obniżają ich zaklasyfikowanie. Skorki przeznaczone na futerka są zakupywane na sztuki. Ponieważ większa ilość skórek przerabianych w naszym kraju przez przemysł futrzarski farbuje się na czarno, na tzw. "selskiny", nie zwracano zbyt dużej uwagi na barwę sierści skupowanego surowca.

Wiele skórek, które są dostarczane do punktów skupu przez hodowców królików nie nadają się na futerka. Są to zazwyczaj skórki zdjęte z królików ubitych w czasie wylinki, skórki uszkodzone przy obciąganiu, skórki częściowo nadgnite oraz później dosuszane, jak również wszystkie skórki nie nadające się do przerobienia i farbowania.

Wszystkie skórki filcowe są dzielone na dwie klasy. Do pierwszej klasy skórek przeznaczonych na filc zaliczamy wiosenne, letnie oraz wczesnojesienne, te dobrze zakonserwowane oraz zupełnie małe skórki zimowe, których waga nie przekracza 95g. Do drugiej klasy zalicza się skórki gorzej zakonserwowane.
W szczególności na filc są poszukiwane skórki białe. Skórki, które są uszkodzone przez mole oraz te z włosem wychodzącym nie nadają się już nawet do wyrobu filcu, odrzucamy więc je do brakow.