Żywienie królików

      Żywienie królików nie jest trudne, wymaga jednak pewnej wiedzy. Rzekome zarazy w skutek których ginęły całe hodowle niejednokrotnie były wywoływane przez błędy popełniane w żywieniu zwierząt.
      Latem zielenina stanowi podstawową paszę w żywieniu królików , podczas zimy zaś siano i okopowe. Poza tym króliki potrzebują również paszę treściwą w postaci ziarna zbóż: owsa, jęczmienia, gryki lub pośladu z pszenicy. Króliki niechętnie jedzą żyto, poza tym przy jego skarmianiu trzeba zachować pewną ostrożność ponieważ wywołuje ono wzdęcia i biegunki.

      Króliki chętnie jedzą także różne śruty i otręby, makuchy, pokruszony czerstwy chleb, żołędzie itd. Ziarno podajemy królikom na sucho bez mieszania go z jakimkolwiek dodatkami (np. z sieczką), natomiast mączki należy zawsze zarabiać mlekiem lub wodą. Zapobiega to marnowaniu paszy przez zwierzęta, a także zabezpiecza je przed zbyt szybkim, a przez to szkodliwym pochłanianiem karmy suchej. Mieszaniną mączek pastewnych można również obsypywać parzone i gniecione ziemniaki czy też buraki.

      Wielu hodowców skarmia ziemniaki i obierzyny z nich na surowo, posypując je tylko najpierw dość obficie solą kuchenną. Bezpieczniej jest jednak, zwłaszcza wiosną, usuwać z nich części zieleniejące, ponieważ mogą one łatwo powodować zatrucia solaniną zawartą w zielonych tkankach ziemniaka.

Należy również pamiętać o konieczności starannego płukania zarówno obierzyn, jak i całych kłębów ziemniaczanych przed podaniem ich królikom w celu usunięcia przylegającej ziemi, która gromadząc się w przewodzie pokarmowym łatwo może stać się przyczyną poważnych zaburzeń w trawieniu. Z innych roślin okopowych na paszę dla królików nadaje się doskonale marchew, zarówno ogrodowa jak i pastewna, brukiew, a także rzepa. Bardzo chętnie jedzą króliki również bulwy topinamburu oraz korzenie pasternaku.

      Króliki nie lubią traw kwaśnych z łąk podmokłych lub torfiastych. Bardzo dobre jest dla nich siano tzn. "leśne".
      Koniczyna i lucerna królikom powinna być podawana gdy jest wysuszona. Królikom możemy podawać także dzikie groszki, wyki, seradele, przelot, esparceta i łubin pastewny. Podajemy im także wiele chwastów np. piołun, łopian, liście dzikiego chrzanu, dzika cykoria, mniszek (jego mleczny sok jest prawdziwym przysmakiem królików). Liście różnych odmian roślin kapustnych należy podawać królikom ostrożnie w nie dużych ilościach, ponieważ łatwo się nimi zajadają, w skutek czego nabawiają się problemów trawiennych.

      W celu urozmaicenia pożywienia dobrze jest od czasu do czasu dodawać do karmy przeznaczonej dla królików nieco liści i młodych gałązek różnych drzew. Gałązki te uzyskuje się podczas cięcia drzew przydrożnych w parkach i ogrodach. Duże znaczenie dla regulowania czynności przewodu pokarmowego królików ma garbik zwarty w tkankach wielu roślin drzewiastych. Szczególnie dużo zawierają go liście i młode gałązki dębu, brzozy, wierzby, a także klonu, osiki, lipy, leszczyny i jarzębiny. Dobre jako dodatek do paszy są też gałązki jabłoni oraz grusz, uzyskane w czasie cięcia drzew. Warto nadmienić, że króliki jedzą chętnie również i owoce tych drzew, i że wszystkie odpadki tego rodzaju można im w niewielkich ilościach z korzyścią podawać. Mniej nadają się na paszę spady z drzew owocowych. Młode pędy drzew iglastych, jak np. świerka, sosny, modrzewia, również nadają się na karmę dla królików. Nie lubią one natomiast liści topoli, szkodliwe są dla nich pędy i liście wiśni, czereśni, śliw i moreli, a wprost trująco działają na nie pędy brzoskwiń.

      Dla pobudzenia i regulacji trawienia królików podobne znaczenie jak młode pędy roślin mają też suszone liście pokrzywy, które po pokruszeniu dosypuje się zimą w niewielkich ilościach do paszy miękkiej.

      Przygotowanie w odpowiedniej porze pewnych zapasów kiszonek ułatwia zimą normowanie żywienia. Królikom tak jak i innym zwierzętom roślinożernym , dodaje się do karmy soli kuchennej, dobrze jest podawać ją z domieszką innych soli, np. fosforowo-wapniowych, najlepiej posypując nią karmę miękką lub dodając jako dodatek do pasz sypkich.