Wpływ warunków na jakość skóry króliczej

      Skóra zwierzęcia jest zbudowana z trzech warstw, tzn. z naskórka, skóry właściwej oraz tkanki podskórnej. Naskórek pokrywa skórę od zewnątrz. Najważniejszym składnikiem naskórka jest kreatyna, która jest niewrażliwa na ciepło i zimno, ponadto kreatyna źle przewodzi ciepło oraz elektryczność. Chroni ona ciało królika przed nadmierną utratą ciepła, przed wysychaniem czy przed przemakaniem. Jednak ważniejszą rolą naskórka jest jednak ochrona głębszych warstw skóry od chemicznych czy mechanicznych uszkodzeń.

      Skórę właściwa czyli "rzemień", składa się z przestrzennych włókien klejodajnych i elastycznych. Wyróżnia się warstwę brodawkową i warstwę siatkową skóry. W skórze właściwej znajdują się gruczoły łojowe oraz gruczoły potowe, naczynia krwionośne oraz zakończenia nerwowe. Skóra właściwa tworzy brodawki, na których znajdują się włosy.

      Po usunięciu naskórka oraz włosów przy białoskórniczym przerobie skóry właściwej tzn. warstwa brodawkowa tworzy na niej "liczko". Tkanka łączna podskórna tworzy luźną warstwę włóknistą mniej lub więcej przerośniętą tłuszczem. Znajduje się w niej sieć naczyń krwionośnych. Przebiegają też w niej pasma mięśni podskórnych.

      Im większy jest królik, tym skóra jego jest na ogół grubsza, ale i na tym samym króliku grubsza jest zazwyczaj skóra na tułowiu niż na głowie, nogach i ogonie. Na tułowiu królika grubsza jest zazwyczaj skóra grzbietu niż skóra brzucha. Budowa, grubość oraz zbitość skóry pozostaje również w ścisłym związku z jej porostem.



      Właściwości skóry królika zależą także od płci oraz wieku. Skóra samców bywa zazwyczaj grubsza oraz bardziej zbita niż skóra samic, zaś skóra młodych króliczków jest miększa oraz delikatniejsza, ponieważ z wiekiem utkanie włókien skóry właściwej staje się gęściejsze oraz bardziej zbite. Podobno w miarę silniejszego rozwoju okrywy włosowej skóra właściwa cienieje i staje się bardziej delikatna.

      Klimat oraz warunki utrzymywania królików wywierają bardzo duży wpływ na jakość skóry. U zwierząt żyjących w klimacie ciepłym tkanka łączna podskórna rozwija się słabo, ale często u takich zwierząt grubieje naskórek. Króliki żyjące w klimacie zmiennym mają silnie rozwiniętą tkankę łączną podskórną. Dobrze chowane i dobrze karmione króliki, posiadają skórę jędrną oraz silną. Skóra królików źle karmionych oraz zaniedbanych jest zazwyczaj cienka, słaba oraz małowartościowa. Znajomość warunków życia królików oraz ich wymagań, jest bardzo niezbędnym warunkiem produkcji dobrych oraz bardzo wartościowych skór futerkowych.