Angor miniaturka

      Wyjątkowa rasa jaką jest angor miniaturka charakteryzuje się swoją długą sierścią. Królik angor na początku był hodowany tylko dla "futra" z które tkano wełnę, a następnie sprzedawano. Często wszystkie króliki długowłose nazywa się angorami, choć w rzeczywistości jest wiele ras o tej nazwie. Króliki miniaturki mogą osiągnąć wiek 10 lat (jednak przeciętnie żyją około 7 lat).

WYGLĄD

      Masa ciała tego królika nie przekracza wagi 1,5 kg, ciało jest krótkie, a uszy króliczka dochodzą do 6cm długości.

      Przy obecnej różnorodności kolorów u rasy angora miniaturki, bardzo ciężko jest stwierdzić jaki kolor futra jest dominujący. Niektóre źródła wskazują, że wyróżniają się szczególnie ciemne kolory, zbliżone do maści królików dzikich.

HODOWLA

      Angory muszą mieć bardzo dobrze zbilansowaną dietę, która w znaczny sposób wpływa na wygląd ich futra. W dzisiejszych czasach hodowla angora nie sprowadza się tylko do celów zarobkowych, ale przede wszystkim hobbystycznych. Nie ważne w jakim celu hodujemy króliki (dla zarobków czy dla przyjemności) ale należy pamiętać o odpowiednim pożywieniu, dla uzyskania ładnego oraz zdrowego wyglądu futerka.

      Decydując się na tą rasę musimy mieć na względzie specyficzna pielęgnacje z uwagi na długość sierści. Bardzo ważne jest wyczesywanie, co najmniej raz dziennie. Angory możemy także strzyc co zdecydowanie ułatwia pielęgnację nam jak i samemu królikowi. Angory należą do rasy bardzo kontaktowej i wesołe, gdy przyzwyczaimy je do codziennego szczotkowania to pielęgnacja sierści będzie sprawiać królikowi wielką przyjemność. Króliki tej rasy nie są w stanie same zadbać o swoje futerko, dlatego odpowiednia pomoc hodowcy jest tu bardzo niezbędna i konieczna.

Kołtuny u królików lepiej jest wyciąć niż rozczesywać rozczesywanie może być bardzo bolesne i na dodatek nieskuteczne. Do wycinania kołtunów wygodnie jest używać niedużych nożyczek (ale zaokrągleniem na końcach, by nie zranić królika), ostrych, takich, którymi łatwo manipulować. Kołtuny zazwyczaj trzeba usuwać przy samej skórze, co może sprawiać wiele kłopotu, nie wolno ciągnąć za futro, kołtunogranicza widoczność i łatwo jest skaleczyc królika.

      Niestety rasa ta królików hodowlanych ma bardzo szczególne skłonności do chorób układu pokarmowego, co bez szybkiej reakcji z naszej strony może niestety prowadzić do śmierci królika. Powinniśmy mieć wzmożoną uwagę na okolice krocza królika, ponieważ mogą lepić się do niego bobki lub zbyt rzadkie cekotrofy, z którymi nie zawsze królik potrafi sobie poradzić sam.

      Podczas okresu letniego, gdy wychodzimy z królikiem na spacery, na łąkę, lub inne tereny krzaczaste, zielone, należy po powrocie do domu, dokładnie sprawdzić całą skórę naszego królika, czy przypadkiem nie zaległ się tam jakiś kleszcz, którego w takim gąszczu sierści jest ciężko wypatrzeć. Długość ciąży wynosi około 28-31 dni. Liczba młodych w miocie około 4. Dojrzałość płciowa samice osiągają w wieku 7 miesięcy, a samce w wieku 5 miesięcy. Jednymi z najważniejszych składników diety każdego królika jest woda i siano. Króliki chętnie spożywają liście mniszka lekarskiego. Przysmak ich jest soczewica. Nawet krótkotrwała głodówka może się zakończyć nieodwracalnymi zmianami w układzie pokarmowym królika.