Parchy u królika

     Parchy, czyli strupień lub woszczyna, występują najczęściej na głowie, uszach oraz na kończynach królika. Bardzo rzadko występują na tułowiu królika. W miejscach zaatakowanych przez parchy pojawią się na powierzchni skóry szarożółte, wilgotne strupki, które z czasem łączą się w bardzo charakterystyczne dla tego schorzenia okrągłe strupy o podniesionych brzegach, które są wgłębione w środku, przypominając swoim kształtem talerz. Skóra pod strupami jest silnie zaczerwieniona oraz wilgotna. Czasami gdy choroba ma przebieg nietypowy, tworzą się na ciele królika wypukłe, miękkie, szarobiałej barwy strupy. Skóra chorego królik ma parchy i swoisty zapach pleśni, który przypomina zapach mysiego moczu (po prostu czuć myszami). Parchy pojawiają się na ciele królika, gdy w jego skórze powstanie rozwój pasożytniczego grzybka. W miejscach gdzie występuje ta grzybina, bardzo szybko wypadają włosy. Ogniska chorobowe, w początkowej fazie są rozsiane, następnie zlewają się razem i tworzą wspólnie duże place chorobowe.

     Parchami najczęściej zarażają się króliki od innych gryzoni, np. myszy. Zarodniki i strzępki grzybni mogą także przenosić się z karmą lub ze ściółką. Najczęściej na parchy zapadają osobniki bardzo młode, zwłaszcza osłabione lub źle odchowane.

     Leczenie królików chorych na parchy jest stosunkowo łatwe, lecz musi być zaczęte w początkowym okresie choroby. Gdy parchy pokrywają całe ciało królika, jego wyleczenie jest prawie niemożliwe, dlatego należy takie zwierzę ubić. Przystępując do leczenia królików, należy chore miejsca zaatakowane przez grzyb, zwilżyć letnią wodą z szarym mydłem. Dzięki temu strupy zmiękczą się i o wiele łatwiej jest je wtedy usunąć. Przy tej czynności trzeba uważać aby nie zmoczyć zdrowej skóry, ponieważ niechcący można przeciec chorobę na zdrowe miejsca na ciele królika. Po oczyszczeniu skóry , usunięciu strupków oraz posklejanych ze sobą wypadających włosów, całą chorą powierzchnię skóry należy posmarować jodyną lub 10% wodnym roztworem kwasu salicylowego (łyżkę stołową proszku kwasu salicylowego na szklankę wody). Zabieg ten powtarza się raz dziennie, aż do czasu gdy choroba królika ustąpi.

     Bardzo ważne jest aby hodowca zapobiegł wystąpieniu parchów w hodowli. W tym celu co pewien czas trzeba, np. raz na miesiąc, robić szczegółowy przegląd zarówno całego stada podstawowego, jak i młodzieży, a w szczególności nowo zakupionych królików, jak i tych powracających z Wystaw, bacznie należy się przyglądać także królikom z obcych hodowli i poddawać je 20-dniowej kwarantannie . Dokładne odkażanie klatek oraz zwalczanie myszy, przyczynia się znacznie do uniknięcia występowania parchów u królików.