Szynszyl mały

      Rasa królika szynszyl mały została uzyskana poprzez krzyżowanie królików rasowych i zwykłych mieszańców we Francji na początku XX wieku przez N.J Dybowskiego. Do krzyżowania zostały wykorzystane króliki o barwie niebeskiej oraz szarej. Szynszyl mały należy do królików ras małych, waga dorosłego osobnika wynosi około 3,3 kg.

      Hodowcy po raz pierwszy królika tej rasy zobaczyli na wystawie w 1913 roku w miejscowości Saint-Maur, a następnie po wystawie w 1914 roku w Paryżu króliki rasy szynszyl mały zaczęły być wysyłane do innych krajów, w celu ich hodowli.

      Szynszyl mały swoją nazwę rasową zawdzięcza szynszyli południowoamerykańskiej do której ma bardzo podobna okrywę włosową. Szynszyla połudiowoamerykanska była bardzo ceniona w przetwórstwie futrzarskim gdzie także godne miejsce zajął w późniejszym czasie królik szynszyl mały.

      Hodowcy w szczególności z europejskich terenów bardzo chętnie powracają do chowu ras starych królików i nie tylko oni ponieważ u nas w Polsce oraz w Czechach i na Słowacji szynszyl mały cieszy się dużą popularnością jako królik zaliczany do ras starych.

WYGLĄD

      Królik szynszyl mały charakteryzuje się masywnym, krótkim ciałem. Waga ciała wynosi od 2,5 do 3,3 kg. Głowa królika jest szeroka i krótka, najbardziej jest to widoczne w okolicach czoła oraz nosa, samica posiada mniejszą głowę od samca. Szyja królika jest bardzo krótka, trudno ją w ogóle zauważyć pod warstwą futra. Okrywa królika jest bardzo gęsta o długości około 3 cm. Szynszyl mały ma krótkie ale bardzo silne i mocne nogi. Uszy bardzo mięsiste i mocno owłosione ich długość wynosi od 9 do 10,5 cm. Inne cechy charakterystyczne tej rasy są takie same jak u szynszyla wielkiego.

HODOWLA

      Hodowla tej rasy królików bardzo szybko się rozpowszechniała, w 1919 roku były one hodowane nawet w Stanach zjednoczonych. W okresie międzywojennym chęć hodowania tej rasy jeszcze bardziej wzrosła, zaczęły powstawać nawet inne odmiany barwne szynszyla małego. W 1925 roku powstała odmiana barwna - hawana, która w późniejszym czasie tzn. w 1933 roku została uznana za zupełnie nową rasę (szynszyl hawana). Wyhodowana została także odmiana barwna niebieska, która niestety prawdopodobnie nie przetrwała do dziś, a jeżeli nawet gdzieś występują to uznawane są jako unikaty.

      Królik szynszyl mały naszych hodowlach spotykany jest do dnia dzisiejszego. Charakteryzuje się bardzo dobrą wydajnością mięsną. Hodowcy tych królików przykuwają duża uwagę do odiany barwnej swoich podopiecznych. Królik szynszyl mały posiada trzy odcienie na swoim futrze, tj. barwa jasna, średnia oraz ciemna. Hodowcy doradzają że do hodowli warto brać króliki o odcieniu futra średnim, ponieważ te króliki posiadają najwięcej międzybarw (są to przejścia na futrze właśnie od jasnego, poprzez średni do ciemnego - takie refleksy). Międzybarwy występujące na futrze szynszyla małego są bardzo pożądane według wzorca rasowego.

      Po mimo samego wyglądu królika i sposobu dbania o niego, nie możemy zapominać o odpowiedniej pielęgnacji naszych zwierząt. Króliki powinny mieć zapewnione odpowiednie warunki hodowlane, dobre schronienie, przystosowane pomieszczenia, klatki oraz poidła i karmidła. Nie możemy zapominać o pielęgnacji futerka. Trzeba dbać także o zapewnienie odpowiedniej karmy aby móc zapewnić odpowiednią dietę żywieniową naszym podopiecznym.