Gruźlica u królików

      Gruźlica jest chorobą przewlekłą, zaraźliwą, wywoływaną przez drobnoustrój zwany prątkiem gruźlicy. Na gruźlicę chorują wszystkie zwierzęta domowe, a także i człowiek. Króliki zarażają się gruźlicą zazwyczaj od chorych zwierząt domowych, przede wszystkim od bydła oraz drobiu. Zakażenie następuje przez zakażone powietrze, wdychane przez chore zwierzęta (tzw. gruźlica płuc), lub za pośrednictwem pokarmów, przez przewód pokarmowy (gruźlica jelit). Następnie schorzenie może objąć również inne części organizmu.

      Przy gruźlicy jelit, na którą króliki częściej chorują niż na gruźlicę płuc, występuje utrata apetytu, biegunka, wychudzenie oraz w wyniku końcowym królik pada.

      Na gruźlicę jelit chorują zazwyczaj młode króliki. Zakażenie występuje tu w związku z dokarmianiem mlekiem od krów, chorych na gruźlice. Po otwarciu jamy brzusznej padłych sztuk stwierdza się liczne gruzełki gruźlicze w błonie śluzowej jelita biodrowego oraz jelita ślepego.

      Gruźlica płuc u królików, jest rzadko spotykana. Powstaje ona w skutek przebywania królików przez dłuższy czas razem z drobiem chorym na gruźlice. Chory królik kaszle, ma trudności w oddychaniu, chudnie. Z czasem hodowca może zauważyć u chorych królików ogólne osłabienie. Chory królik po pewnym czasie pada zazwyczaj z wyniszczenia.

      Podczas sekcji zwłok można stwierdzić charakterystyczne gruzełki, tj. małe białawe guzki w płucach i na opłucnej, a rzadziej w wątrobie oraz w nerkach. W jamie piersiowej występuje nieduża ilość mętnego płynu o barwie krwistoczekoladowej popłuczyn mięsnych. Węzły chłonne płuc u chorych królików są wyraźne powiększone, ich wielkość może równać się z wielkością dużego orzecha laskowego.

      Chorych królików zarówno na gruźlice płuc jak i jelit nie leczy się. Wszystkie chore króliki, u których lekarze weterynarii stwierdzili gruźlicę, niestety trzeba ubić.

      Gruźlicy nie da się leczyć, ale można jej zapobiegać. Głównym czynnikiem zapobiegającym gruźlicy jest higiena żywienia królików. Jeśli hodowca chce przystąpić do dokarmiania małych królików, musi podawać im jedynie mleko, które pochodzi od zdrowych krów. Jeśli mleko jest niepewne , należy je przed skarmieniem przegotować. Nie można trzymać królików w wspólnym pomieszczeniu razem z drobiem.

      Po usunięciu z hodowli osobników chorych, hodowca musi bardzo dokładnie oczyścić oraz odkazić klatki królików, w których przebywały chore sztuki oraz ich najbliższe otoczenie. Te pomieszczenia wraz z klatkami, najlepiej odkażać za pomocą roztworu mieszaniny kwasu siarkowego oraz kwasu karbolowego (3 części kwasu karbolowego oraz 1 część stężonego kwasu siarkowego) bądź roztworem wapna chlorowanego.