Rex

      Normalna okrywa królików rasy - REKS, utworzona jest z tzw. ości, czyli włosów rdzeniowych, oraz z puchu. Poza tymi zasadniczymi składnikami wyróżniamy jeszcze specjalne włosy dotykowe i ochronne, które występują zwłaszcza na głowie, w okolicy pyszczka i nozdrzy jako tzw. wąsy. Do głównych zabiegów podczas uszlachetnienia skorek króliczych, zwłaszcza na imitację futer szlachetnych, należy epilowanie, tj. usuwanie wystających ponad puch włosów rdzeniowych (okrywy zewnętrznej), pozostawiające nienaruszone jedynie podszycie futerka. Takie przygotowanie skórek pociąga za sobą dość poważne koszty, a ponadto osłabia futerko i czyni je rzadszym. Nic też dziwnego, że ogromny rozgłos wzbudziło przed niedawnym czasem wyhodowanie nowej rasy królików reksów, których okrywa miała być rzekomo wolna od ości, czyli jak mówiono "uszlachetniona" już na żywym zwierzęciu.

WYGLĄD

HODOWLA

POKARM

      Obserwacje hodowli tej rasy wykazały iż nadzieje z nią związane były nie zupełnie słuszne, ogólna ilość włosów rdzeniowych w ich okrywie została tylko bardzo nieznacznie zmniejszona. Włosy te są tylko częściowo zmarniałe i niedorozwinięte, tak że pozostają ukryte w silnie u tych zwierząt rozrośniętej warstwie puchu.

      Rasa ta wystąpiła po raz pierwszy zupełnie niespodziewanie w 1919 r. w hodowli małorolnego wieśniaka francuskiego Desir? Caillona w miejscowośći Pringe-Louche (dep. Sarthe). Reksy pojawiły się tu wśród licznego pogłowia jednolitej hodowli zajęczatych olbrzymów. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności w dwóch kolejnych miotach u jednej samicy przyszła na świat para młodych tego nowego typu, także w następnym roku można było przystąpić do rozmnożenia nowopowstałej rasy. W ten sposób rozpowszechniła się brązowa rasa reksów. Przy urodzeniu króliki te z czasem dopiero porastają futrem o typowej brunatnej maści.

      Zupełne wybarwienie futerka następuje u nich w wieku około 12-13 miesięcy, gdy tymczasem okrywa zwierząt 2-3 tygodniowych jest jeszcze nietypowa, szarobrązowa z wyraźnie występującym włosem ościstym.

      Najwiarygodniejszym dowodem pozwalającym na wyróżnienie reksów spośród królików innych ras już w pierwszych dniach życia są zmarniałe i skręcone włosy dotykowe ich wąsów. U innych ras królików włosy te sterczą już we wczesnej młodości odstając sztywnie na pyszczku, są one bardzo grube i rosną do kilku centymetrów długości.

      Przez krzyżowanie reksów z rozmaicie ubarwionymi rasami normalnie uwłosionych królików wytworzono kilka odmian barwnych tej rasy tzn.:

biała albinotyczna

niebieska

szynszylowa

      Krzyżówki te oraz doprowadzanie obcej krwi były w hodowli reksów konieczne również w celu podniesienia zdrowotności materiału wyjściowego, który w chowie krewniaczym zdegenerował się w bardzo krótkim czasie.

WYGLĄD

      Ogólny wygląd tej rasy krolikówprzypomina na ogół jak gdyby zatrzymanego w rozwoju olbrzyma belgijskiego. Pomimo dość znacznych rozmiarów ciała osiąganych przez reksy (3-4 kg wagi żywej), ogólne proporcje ich budowy maja wyraźnie młodociany charakter. Jest to dowodem pewnego zahamowania ich rozwoju. Zahamowanie to ma wpływ także na okrywę tych królików.

U reksów cechy płciowe w budowie głowy samicy są silniej zaznaczone niż u innych ras. Uszy ma sztywne i wzniesione ku górze, silnie rozwinięte, prawie za duże jak do reszty ciała. Długość uszów reksów dochodzi do 14 cm. Oczy ich są silnie wypukłe.
Wśród wszystkich pododmian reksów szczególną uwagę zwrócono na szynszylowatą, której jedynie zbyt krótki jeszcze puch nie pozwala na zajęcie czołowego miejsca na rynku kuśnierskim.

Wysoko cenione są również białe reksy gronostaje, ich futerek jednak nie można uznać za zupełnie takie same, jak prawdziwych gronostajów. W Polsce najpopularniejsze są reksy bobrowe i alaska reksy.
Masa ciała królika między od 2 do 3 kg.

Królik Rex

HODOWLA

      Reksy są jeszcze bardzo świeżą rasa królików, a zdania hodowców o jej wartości gospodarczej są podzielone. Jedni upatrują w reksach rasę przyszłości, inni twierdzą że mała odporność tych zwierząt oraz duże trudności związane z ich wychowem i skłonności do wyrodnienia nie pozwalają na przywiązanie zbyt dużej nadziei do hodowli tych królików.

POKARM

      Jednymi z najważniejszych składników diety każdego królika jest woda oraz siano. Króliki chętnie spożywają liście mniszka lekarskiego. Ich przysmak jest soczewica. Nawet krótkotrwała głodówka może się zakończyć nieodwracalnymi zmianami w układzie pokarmowym każdych królików.