Rozród królików

      Postęp w hodowli królików zależy w znacznym stopniu od szerszego stosowania w praktyce metody indywidualnej oceny królików na podstawie ich pokroju. Sukces oraz niepowodzenie w hodowli zależy w dużej mierze od właściwej oceny królika i uwzględnienia wszystkich czynników mających znaczenie przy wyborze zwierząt od stada podstawowego. Powodzenie w tej pracy osiągnie hodowca, gdy nabierze dużą wprawę i doświadczenie w ocenianiu królików, pogłębiając równocześnie swą wiedzę teoretyczną w zakresie hodowli.

      Zazwyczaj na pokrój zwierzęcia składa się cały zespół cech. Symetria budowy jest ważną cechą zwierzęcia, którego organizm powinien tworzyć wyrównaną oraz harmonijną całość. Wielkość i ciężar są charakterystyczne dla różnych ras królików. Zwierzęta mniejsze niż średnie wydają zazwyczaj drobne potomstwo, którego budowa bywa słaba, a żywotność mała. Typ jest sumą wszystkich tych cech oraz właściwości zwierzęcia, które sprawiają, że nadaje się ono szczególnie do pewnego rodzaju użytkowania i odpowiada pod tym względem naszym wymaganiom. Jest więc rzeczą ważną, aby zwierzęta, których używamy do hodowli, wiernie odpowiadały wymaganiom typu, jaki reprezentują.

      Wartość produkcyjną królika określamy na podstawie jego wydajności. Decyduje o tym jakość futerka, zwłaszcza jego gęstość, równomierność rozłożenia i moc włosów oraz ich osadzenie w skórze. Dla królików angorskich najważniejszą cechą użytkową jest jakość wełny, dla królików typu mięsnego ważna jest budowa szkieletu oraz umięśnienie. Zwierzę chowane na mięso musi bowiem być dobrze umięśnione.
Kondycja królika wyraża się stanem jego odżywiania.



      Bardzo ważna jest harmonia budowy poszczególnych części ciała królika. Błąd budowy jednej części ciała, np. głowy, szyi, przodu, zadu czy nóg, odbija się także na pozostałych częściach ciała. Niektóre części, jak np. klatka piersiowa, grzbiet, lędźwie i kończyny, mają stosunkowo większe znaczenie przy ocenie zwierzęcia niż inne. Oceniając zwierzę nie wystarczy określić prawidłowej czy błędnej budowy poszczególnych części ciała, lecz trzeba także umieć ocenić właściwe znaczenie każdej z tych partii dla użytkowości zwierzęcia. W żadnym wypadku np. nie można stawiać na równi znaczenia nieprawidłowej budowy uszu czy skrzywienia ogona z rozwojem i szerokością klatki piersiowej albo zadu.

      Konstrukcje królika charakteryzuje rozwój oraz budowa jego klatki piersiowej, brzucha czy lędźwi. Królik o silnej budowie powinien być głęboki, szeroki i dobrze związany. Wielką wadą budowy jest przewężenie klatki piersiowej lub zapadnięcie w okolicy lędźwi. Dobrze zbudowana klatka piersiowa, mocny grzbiet i prawidłowo zaokrąglony brzuch pozwalają przypuszczać, że i narządy wewnętrzne królika są prawidłowo zbudowane, że ma on pojemne płuca i mocne serce. Możemy wówczas przyjąć, że zwierzę jest silne i zdrowe.